فراماسون ها در درجات بالا، مخفیانه "بعل" را تحت نامی مخفی و غیرعادی می پرستند

روایت جنگ 28 روزه با ایران!!

رهبر ایران طی یک سخنرانی اعلام کرد:  

"ایران نمی‌تواند اجازه دهد عراق بار دیگر در چنگال استکبار بیفتد" و چند ساعت بعد، اولین واحدهای رزمی ایران از مرز عراق رد می‌شوند.

"جنگ نفت: حملات ایران" که از جمله بازی های استراتژیک است که تلاش می کند تا جنگ احتمالی آینده ایران را شبیه سازی کند.

موضوع بازی از این قرار است که:

انتخابات سال ۲۰۱۴ عراق بسیار تعیین کننده و آغشته به تنش‌های فرقه‌ای و خشونت های سیاسی بود. در حالی که حزب برنده "العراقیه" ‌از حمایت‌های مشترک شیعیان و سنی‌ها کمک گرفته بود، اما بسیاری از شیعیان به جای این حزب، به حزب "الدعوه، شورای عالی انقلاب اسلامی عراق" یا  همان"جریان صدر" رأی دادند. 

بنابراین نخست‌وزیر "ایاد العلاوی" برای دستیابی به اکثریت مجلس شدیدا به حمایت کردها وابسته شد که البته این امر منجر به عصبانیت بیشتر احزاب شیعه مخالف وی گشت. روابط العلاوی با ایران نیز دچار تنش های فزاینده‌ای شد، زیرا تهران نگران تلاش‌های دولت جدید برای تقویت روابط خود با آمریکا بود.

در حدود یک سال پس از برگزاری انتخابات و بر اثر ترور یک روحانی سرشناس شیعه توسط افراد مسلح ناشناخته در شهر نجف، سیاست‌ها بی‌ثبات دولت عراق وارد شرایط بحرانی می‌شوند. در حالیکه طرفین همدیگر را به دست داشتن در این جنایت متهم می‌کنند، تظاهرات خیابانی خشونت‌آمیز جنوب کشور را فرا می‌گیرد. با پیوستن شبه‌نظامیان جریان صدر و شورای عالی انقلاب اسلامی عراق به نیروهای امنیتی شورشی به منظور نبرد با نیروهای وفادار به دولت عراق، جنگ سراسر کشور را فرا می‌گیرد. ایران وزن سیاسی خود را در حمایت از مخالفین بکار گرفته و برای آن ها سلاح و پول تهیه می‌کند.

(جالب است که شبیه چنین رخدادی در بازی Homefront نیز پیش بینی شده بود و سال وقوع آن 2015 اعلام شده بود!!!)

* بخشی از تحلیل بازی Homefront :

تکه روزنامه درون بازی: (به تاریخ وقوع این رویداد در این بازی توجه کنید)

2015/18/8

"پس از حمله ایران به شمال عراق، عربستان سعودی نیز با هدف حفاظت از پناهندگان مسلمان سنی مذهب به استان های جنوبی عراق نقل مکان کرد. ایران پس از سقوط دولت عراق در ماه گذشته برای سرکوب ناآرامی های قومی در حال رشد، به شمال این کشور نقل مکان کرد.

پس از خروج ایالات متحده از منطقه، تعداد زیادی درگیری قومی میان سنی ها و شیعیان در عراق به وجود آمد. اما حضور دو قدرت متعارض در عراق، درمجموع می تواند موجب دامن زدن به این درگیری ها و بروز تنش های بیشتر در این کشور باشد.

ایران با هدف ایجاد تنش و درگیری با همسایه ترک خود (ترکیه)، آشکارا از تشکیل یک کشور کرد در شمال عراق حمایت می کند. این کشور مستقیما با کردها متحد شده و به آن ها اجازه داده است تا کنترل و مدیریت مناطق کرد نشین در شمال عراق را در دست گیرند. این درحالی است که ایران، تمرکز اصلی خود را بر کنترل اکثریت مناطق شیعه نشین عراق قرار داده است. 

با وجود اینکه هنوز هیچ درگیری مستقیمی بین ایران و عربستان سعودی درنگرفته است، اما هیچگونه رفتار صلح آمیزی ما بین آن ها نیز دیده نمی شود."

ادامه مطلب:

واشنگتن به درخواست حکومت اقلیم کردستان به سرعت نیروهای خود را عازم اربیل می‌کند تا بدین ترتیب از نفوذ بیشتر ایران بکاهد. (در بازی Homefront هم به تشکیل حکومت کرد اشاره مستقیم شده است)

اما حرکت مذکور در ایران به عنوان یک اقدام تحریک‌آمیز قلمداد می شود. در ۱۷ آگوست ۲۰۱۵، رهبر ایران طی سخنرانی روز قدس اعلام داشت:

"ایران نمی‌تواند و نمی‌خواهد اجازه دهد کشور برادر عراق، بار دیگر در چنگال استکبار شیطانی و دست‌نشانده‌های آن بیفتد." 

روز بعد، "حکومت مشروط مردمی انقلاب اسلامی عراق" در بصره اعلام وجود می‌کند. این گروه خواستار یک خیزش مردمی علیه دولت نخست‌وزیر العلاوی و "حمایت از انقلاب اسلامی مردمی در عراق" می‌شود.

* بخشی از تحلیل بازی Battlefiled 3:

"در میان کشمکش های پیش آمده میان ماموران وزارت امنیت داخلی آمریکا و بلک برن، بازیکن متوجه می شود که بلک برن و تیمش از 9 ماه پیش به منظور مبارزه با تحرکات همین گروه شبه نظامی که به "گروه آزادی و مقاومت مردمی" معروف هستند و در طول بازی با علامت اختصاری PLR (People's Liberation and Resistance) از آن ها یاد می شود به یکی از شهرهای مرزی عراق- ایران به نام سلیمانیه  اعزام می شوند...

(در این بازی به صراحت از گروهی شورشی به نام "گروه آزادی و مقاومت مردمی" نام برده می شود که با حمایت ایران! در عراق علیه آمریکایی ها مبارزه می کنند. در بازی Oil War: Iran Strike هم از گروهی با ماهیتی مشابه به نام "حکومت مشروط مردمی انقلاب اسلامی عراق"، نام برده می شود. این گروه هم همانند PLR، مورد حمایت ایران هستند!!)"

ادامه مطلب:

چند ساعت بعد، اولین واحدهای رزمی ایران از مرز عراق رد می‌شوند و بدین ترتیب برای چهارمین بار طی چهار دهه اخیر منطقه خلیج فارس دچار جنگ می‌شود و بدین ترتیب "جنگ نفت: حملات ایران" مندرج در شماره دوم "مجله جنگ مدرن" را آغاز می شود.

این بازی صفحه ای (Board game) متشکل از یک نقشه در اندازه ۲۲×۳۴ اینچ، ۲۲۸ کارت نشانگر نیروها و یک دستورالعمل ۱۶ صفحه‌ای است. این بازی نسخه‌ای بروز رسانی شده و توسعه یافته از بازی کلاسیک "جنگ نفت" است که توسط شرکت انتشارات شبیه‌سازی در دهه ۱۹۷۰ چاپ می‌شد. 

اگرچه تفاوت زیادی در نحوه اجرای این بازی‌ها (بالاخص در حوزه قدرت هوایی و هوابرد/لجستیک) وجود دارد اما این بازی به میزان زیادی دارای حال و هوای همان بازی‌های قدیمی دهه هفتاد است.

طبق قواعد بازی،ایرانی‌ها در صورتی که چهار شهر اصلی (بغداد دو شهر قلمداد می‌گردد) را تسخیر کنند برنده محسوب می‌شود در حالی که آمریکایی‌ها اگر ایرانی‌ها را در دو شهر متوقف کنند پیروز خواهند بود – البته این نشانگرهای پیروزی می‌توانستند در حین انجام بازی تغییر یابند. 

واحدها به صورت منصفانه‌ای نماینگر آرایش‌های هنگی، لشگری و یا حتی سپاهی بوده و هر دور در این بازی بیانگر گذر سه روز بود.

روزشمار وقایع بازی

بازی با تعیین وفاداری نیروهای نظامی و واحدهای شبه‌نظامی عراقی آغاز می‌گردد: 

آیا آن ها در کنار دولت خواهند ایستاد یا به انقلاب تحت حمایت ایران خواهند پیوست؟

در منطقه بغداد، به سمت غرب، و در منطقه کردستان به سمت شمال، بخش اعظمی از نیروها به شورش نخواهند پیوست. در جنوب، انقلاب طرفداران بیشتری داشته است و بسیاری از شبه‌نظامیان به طرفداری از ایران پرداخته اند.

ستونی از نیروهای ایران وارد کردستان شده و اربیل را تصرف می‌کند. نیروی اصلی ایران به نیابت از حکومت مشروط مردمی انقلاب اسلامی عراق بغداد را تصرف خواهد کرد. نیروی سوم در امتداد مرز کویت موضع خواهد گرفت. در نهایت، چتربازان و تفنگداران دریایی ایران طی یک حرکت متهورانه در قطر پیاده شده و طی تلاشی خطرناک سعی در نابودی ستادهای فرماندهی قرارگاه فرماندهی مرکزی (CENTCOM) در پایگاه هوایی العدید می‌نمایند. این حمله در صورت موفقیت، نقشه‌های آمریکا برای تقویت نیروها را دچار اخلال کرده و نیز پیروزی‌های بیشتری برای ما در دوحه رقم زده و تأسیسات آمریکا را نابود خواهد کرد.

* بخشی از تحلیل بازی Homefront:

تکه روزنامه درون بازی: (توجه کنید که در این سناریو هم ایران اربیل و کرکوک را به تسخیر خود در می آورد و جنگ به جنوب عراق کشیده می شود)

6/8/2016

"ایران اظهار داشت قصد دارد از عراق در برابر چیزی که مسئولان ایرانی آن را "مداخله غیرقابل قبول سعودی" می نامد دفاع نماید. چندی پیش عربستان سعودی به همراه سوریه، اردن، مصر و ترکیه اعلام کردند که در حال ایجاد ائتلافی با آمریکا برای حمایت و پشتیبانی از ملت آسیب پذیر عراق هستند. 

ایران در واکنش به این اظهارات به صراحت بیان داشت که عربستان سعودی قصد دارد عراق را به "دولتی وابسته" تبدیل کند و ایران به هیچ وجه اجازه نخواهد داد که این کشور به مستعمره ای برای عربستان تبدیل شود. 

ایران، امروز با همکاری نیروهای کرد و یاغیان افغان عضو طالبان، اولین حمله نظامی خود به عراق را آغاز نمود. آن ها در یک روز کرکوک و اربیل را به تسخیر خود درآوردند. همچنین هواپیماهای بمب افکن ایران در منطقه مرزی در جنوب عراق چندین هدف کلیدی از جمله چند پل و چندین ایستگاه انرژی را مورد حمله قرار دادند."

ادامه مطلب:

روز اول:

 نیروهای ایران، تحت فرماندهی واحدهای نخبه نیروهای قدس سپاه پاسداران (IRGC) سریعا به حومه اربیل رسیده و حمله ای موفقیت‌آمیز به بغداد انجام می دهند. واحدهایی که به سوی مرز کویت حرکت می‌کنند به علت مقاومت سرسختانه یکی از هنگ‌های وفادار ارتش عراق، کند می گردند. 

* بخشی از تحلیل بازی ?Tell Me How This Ends

"حملات کامیون های حامل بمب توسط سازمان های تروریستی تحت حمایت ایران در برابر سفارت آمریکا در آرژانتین و یک کلوپ شبانه در لندن، منجر به کشته شدن ده ها تن از آمریکایی ها شد.

ما بر این باویم که این حملات توسط شاخه های خاص اطلاعاتی نیروی قدس سپاه پاسداران ایران، هماهنگ و برنامه ریزی می شوند. 

وضعیت هشدار بروز فاجعه انسانی (کشتار غیر نظامیان) در ایالات متحده به بالاترین حد خود رسیده و اقدامات امنیتی شدیدی در فرودگاه ها، متروها و ایالات و سراسر کشور برقرار شده است..."

(در این بازی نیز به نقش نیروی قدس سپاه اشاره مستقیم شده است)

ادامه مطلب:

نیروهای هوابرد ایران در راه قطر شناسایی شده و ساقط می‌گردند. تفنگداران دریایی ایران به ساحل رسیدند، اما طی یک نبرد خونبار توسط نیروهای قطری و آمریکایی نابود می‌شوند.

آمریکا واحدهایی از تیم هنگ رزمی هوابرد را به اربیل می‌فرستد تا مدافعین کرد شهر را تقویت نماید.

روز چهارم:

ایرانی ها طی حمله‌ای موصل را به تصرف خود در آورده و سربازان آمریکایی مستقر در آنجا را نابود می‌کنند. با این حال، تهاجم ایرانی‌ها در امتداد مرز کویت دستاورد چندانی برای آن ها ندارد. یک واحد اعزامی از تفنگداران آمریکایی به محل می‌رسد تا کویت را تقویت نماید.

تیم هنگ رزمی آمریکا که در کویت مستقر است دست به ضدحمله‌های محلی زده و به نیروهای ایرانی تلفات سنگینی وارد می‌سازد. سربازان وفادار عراقی در غرب بغداد جمع می‌شوند.

روز هفتم:

نیروی هوایی ائتلاف، حضور خود را به صورت محسوسی نمایان ساخته و پیشروی ایرانی‌ها را کندتر می‌سازد. موصل به دست سربازان ایران می‌افتد. با این حال، سربازان وفادار عراقی طی یک حمله تهاجمی بار دیگر بغداد شمالی را تسخیر می‌کنند.

سربازان سعودی شروع به تقویت مواضع کویت در امتداد مرز نموده و تهدید به انسداد جبهه غربی پیشروی ایرانیان می نمایند. (بارها و بارها در بازی های دیگر هم به نقش عربستان سعودی در ایجاد جنگ علیه ایران اشاره شده است) 

روز دهم:

نیروهای ایران، شامل تعداد انبوه بسیجیان، بار دیگر بغداد را تسخیر نمودند. نیرویی قوی متشکل از نیروهای زرهی ایران طی یک ضدحمله نیروهای سعودی را به عقب راندند. واحدهای هوابرد آمریکایی برای تقویت مواضع سعودی‌ها اعزام گشتند.

روز سیزدهم:

سربازان ایرانی به حرکت رو به جنوب خود ادامه می‌دهند تا حمله متزلزل خود علیه کویت را تقویت نمایند. با این وجود، با تداوم استقرار نیروهای آمریکایی واحد اعزامی دوم تفنگداران آمریکایی نیز سر می‌رسند.

روز شانزدهم:

حمله بزرگ نیروهای آمریکایی علیه نیروهای سپاه پاسداران در عراق جنوبی به شکست انجامید. اما با انسداد تحرک نیروهای ایرانی و نیز حملات هوایی مداوم آمریکا به خطوط پشتیبانی ایرانی‌ها، تأثیرگذاری رزمی سربازان ایرانی کاهش می‌یابد. یک تیم هنگ رزمی متوسط آمریکایی وارد کویت می‌شود.

روز نوزدهم:

دعوت شورای امنیت سازمان ملل برای برقراری آتش‌بس به صورت گذرا مورد پذیرش دو طرف قرار می‌گیرند. طرفین از این فرصت برای تقویت مواضع خود بهره می‌جویند.

روز بیست و دوم:

نیروهای آمریکایی با پشتیبانی حملات هوایی، یک ضدحمله بزرگ ترتیب دادند. در حالی که تفنگداران دریایی، نیروهای هوابرد، تیم هنگ رزمی متوسط و سربازان ائتلاف، نیروهای سپاه پاسداران را در غرب کویت نابود می‌کنند، تیم هنگ رزمی سنگین از خط مقدم ایرانی‌ها عبور کرده و عازم شمال می‌شود. نیروهای سپاه پاسداران مستقر در غرب کویت تحت محاصره در آمده و نزدیک به نابودی هستند، در حالیکه نیروهای آمریکایی به سمت بصره حرکت می‌کنند. (طبق گفته سازندگان بازی واحدهای کوچک نیروهای بحرینی، اماراتی و قطری که در حال جنگ هستند اصولا نباید آنجا باشند اما آن ها تصمیم گرفته اند تا انعطاف بیشتری برای قواعد محدودیت‌های جغرافیایی قائل گردند و شاهد مقداری همکاری واقعی بین اعضای شورای همکاری خلیج فارس باشند!!)

روز بیست و پنجم:

نیروهای بسیج ایران برای حفاظت از بصره حرکت می‌کنند، اما آن ها دیرهنگام و به تعداد ناکافی اعزام می‌شوند. تیم هنگ رزمی سنگین آمریکایی به درون شهر پیشروی کرده و آن را اشغال می‌کند. دیگر نیروهای آمریکایی به سمت شمال می‌روند تا به نیروهای دیگر آمریکایی که از قبل اعزام شده‌اند بپیوندند.

روز بیست و هشتم:

در حالیکه ایرانی‌ها یک خط دفاعی جدید در جنوب بغداد ایجاد می‌کنند، آمریکایی‌ها به سوی شمال پیش می‌روند. حملات مداوم هوایی آمریکا به خطوط حمل و نقل و پشتیبانی ایرانی‌ها باعث کند شدن پیشروی آن ها گشته است. از طرف دیگر، عوارض زمینی جنوب عراق و نیز وجود واحدهای گوناگون شبه‌نظامیان طرفدار ایران باعث کندی پیشروی آمریکایی‌ها می‌شوند.

بدین ترتیب بازی پس از ۱۰ دور به پایان رسید. ایران توانست به سه نقطه پیروزی دست یابد (بغداد به توان دو و اربیل) اما برای پیروزی کامل به شهر چهارم نیاز دارد.

یک تحلیلگر غربی درمورد این بازی می نویسد:

"جنگ نفت: حملات ایران" بازنمایی بسیار کلی از محیط استراتژیک آتی ارائه می‌کند که اجرای بازی آن نیز بسیار آسان است. ما اصلا ادعا نمی‌کنیم که در این بازی جزئیات نظامی بسیار دقیق و باریک‌بینانه، به مانند "حمله خلیج" (فارس) (ویرایش سوم، ۱۹۹۰) یا هدف‌گیری‌های هوایی پیچیده "حمله خلیج" (فارس)(۲۰۱۰) لحاظ گشته است.

مدل‌سازی ساده اما کارآمد قدرت هوایی بدین صورت بوده است که با پیشرفت بازی قدرت تحرک و کارآیی رزمی واحدهای ایرانی کاهش می‌یابند. در همین حین به بازیگر آمریکا/ائتلاف نیز اجازه داده شد تا در هر دور یک حمله هوایی علیه مجموعه‌ای از واحدهای دشمن انجام دهد.

قواعد پشتیبانی نیز بسیار ساده است و به جای هر نوع الزامی برای ردیابی خطوط پشتیبانی به سوی منابع پشتیبانی، به ترکیبی از محدودیت‌های جغرافیایی (برای ائتلاف) و کنترل گلوگاه‌های نقل و انتقال کلیدی (برای ایران) اتکاء شده است. 

برای نمایش فرماندهی، کنترل، اطلاعات، انعطاف و قابلیت مانور برتر نیروهای آمریکایی، به واحدهای آمریکایی اجازه داده شده تا نواحی تحت کنترل دشمن را نادیده گرفته و با آزادی در اطراف آن ها مانور دهند. علاوه بر این، واحدهای آمریکایی می‌توانستند در هر زمانی از بازی وارد عمل شوند.

سناریو نیز بسیار مبهم‌ است. این سناریو خبر از دو واقعه احتمالی می‌دهد: 

"آینده‌ای نزدیک – ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ – که در آن ایرانی‌ها ممکن است به نوعی از توانمندی هسته‌ای نظامی دست یابند که از جاه‌طلبی‌های هژمونیک منطقه‌ای پشتیبانی می‌نماید" و یا "واکنش احتمالی ایران به حمله هوایی دقیق آمریکا و/یا اسرائیل علیه تأسیسات هسته‌ای این کشور." 

به نظر من، جنگ خلیج در توانایی ایران برای حمله نظامی گسترده و زمینی در فررای مرزهایش و بالاخص توانایی این کشور برای انجام عملیات‌های هوابرد و دریابرد در فراسوی خلیج فارس، مبالغه می‌نماید. البته اگر این کار را نمی‌کرد دیگر شبیه یک بازی نمی‌شد.

به عنوان یک بازی از جنگ خلیج فارس لذت بردم. قوانین مندرج بسیار مختصر و سرراست بودند اگرچه برخی از این قوانین می‌توانستند واضح‌تر باشند. از آنجایی که برخی از جنبه‌های نظامی بازی قابل پیش‌بینی هستند - بغداد همیشه به اشغال ایران در می‌آید، کویت همیشه تبدیل به یک هدف حیاتی و گلوگاه استراتژیک می‌شود، ایران معمولا در اوایل بازی سعی می‌کند تا حملات آبی‌خاکی/هوابرد غافلگیرانه علیه بحرین و قطر انجام هد -بنابراین مطمئن نیستم که این بازی را بتوان به دفعات مکرر تکرار نمود. بازی در حدود دو ساعت به طول می‌انجامد.

نشریه همراه این بازی با عنوان "جنگ مدرن"، نیز حاوی مطالب زیر است: 

شرح کوتاهی در مورد بازی؛ مقاله پیش‌زمینه درمورد ایران و موازنه نظامی در خلیج فارس و مقالاتی نامربوط در مورد نبرد "پایگاه پشتیبانی توپخانه‌ای مری" (طی جنگ ویتنام)؛ آرایش رزمی اسرائیل در "نبرد مزرعه چینی" (طی جنک اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۷۳) و نیز مطالبی برای معرفی برخی تسلیحات.

آیا این بازی در کلاس درس مفید است؟

دانشجویان می‌توانند با اجرای این بازی به برخی مشاهدات و درس‌ها، بالاخص در حوزه نگرانی‌های امنیتی کشورهای عضو سازمان همکاری خلیج فارس، دست یابند - اگرچه کمبود‌های موجود در حوزه بازنمایی واقعی و دقیق قدرت دریایی و هوایی می‌تواند به عنوان محدودیتی در این حوزه قلمداد گردد. 

این بازی چالش‌های پیش روی آمریکا در اعزام نیروی زمینی و تقویت سریع متحدینش در خلیج فارس و همچنین چرایی استقرار تجهیزات نظامی آمریکا در منطقه را نشان می‌دهد. این بازی، به غیر از برخی رویدادهایی که به صورت تصادفی پدید می‌‌آیند، دارای عناصر سیاسی زیادی نیست.

بخش اعظمی از فایده این بازی نه در ارائه دیدگاهی ویژه و استراتژیک، بلکه در این است که دانشجویان می‌توانند به راحتی چگونگی بازی را یاد گرفته، آن را اجرا نموده و سپس "جنگ نفت" را اصلاح نمایند تا سناریو‌هایی دقیق‌تر ایجاد گردد و یا چالش‌های ویژه عملیاتی و استراتژیک را در خلیج فارس مشخص نمایند. 

برای مثال به این تغییرات توجه کنید:

برخی از فرضیات در حوزه مسائل سیاسی و یا برقراری ائتلاف‌ها را می‌توان بازنویسی کرد. مثلا بعید است که ترک‌ها به نفع ایران وارد جنگ شوند، مسأله‌ای که قوانین بازی اجازه آن را می‌دهند. به همین ترتیب، سوریه پس از اسد به احتمال بسیار، تمایل زیادی به ائتلاف ضدایران داشته و در حوزه نیروی نظامی چیز چندانی برای ارائه نخواهد داشت.

رویدادهای تصادفی را نیز می‌توان تغییر داد. رویداد تصادفی شماره ۱۱ این بازی هم قابل تامل است: در این رویداد امام زمان (ع) ظهور می‌کند. این گزینه نوعی پیاده‌سازی اعتقادات شیعه و عرصه سیاسی ایران است.

تعداد بازیگران را نیز می‌توان از دو به سه افزایش داد و شامل بازیکنان مجزا و البته متحدی که آمریکا و نیروهای شورای همکاری خلیج فارس را تحت کنترل دارند می شوند. اگر در کنار این امر شرایط پیروزی نیز اندکی تغییر داده شود یقینا تبدیل به یک مبارزه ائتلافی بسیار جالب خواهد شد.

وضعیت سیاسی را نیز می‌توان کمی تغییر داد تا یک خلیج فارس بی‌ثبات‌تر متصور گردد - برای مثال وجود معترضین طرفدار دموکراسی در کویت یا یک جمعیت شیعی ناآرام در بحرین و استان شرقی عربستان جنوبی می تواند مناسب باشد. در شهرها و روستاها ممکن است اعتراضاتی رخ دهد و بدین ترتیب بازیگر نقش شورای همکاری خلیج فارس مجبور گردد منابع نظامی را صرف سرکوب آن ها نماید. متعاقب این امر، شاید سرکوب خشونت‌آمیز اعتراضات اصلاح‌طلبانه ممکن است بر تمایل آمریکا برای کمک به متحدینش در خلیج فارس تأثیر منفی گذارد.

سیستم کنونی تصادفی تقویت نیروهای آمریکایی هم می‌تواند تغییر کند. این امر مستلزم برنامه‌ریزی پیشینی بیشتر در حوزه تضمین‌های امنیتی در منطقه است.

و در نهایت، عناصر سیستم جابجایی، نبرد و پشتیبانی نیز می‌توانند تغییر یابند. نکته اینجاست که "حمله نفتی" به علت تمرکزی که هم‌اینک بر این موضوع دارد و نیز راحتی بازی، می‌تواند به عنوان یک بازی استراتژی "مقدماتی" بکار رود که هدف از آن واداشتن دانشجویان به تفکر در مورد طرح بازی و نیز بازنمایی بهینه چالش‌های امنیتی آتی در خلیج فارس است.